Lees dit als jij moeilijk rust kunt nemen

2 dagen geleden had ik een kleine ingreep. Onderdeel van ons medische traject voor een 2e kindje. Op zaterdagochtend om 9:45 uur moest ik me melden in het UMCG ziekenhuis, om om 10:15 uur de punctie te ondergaan. Bij deze punctie halen ze via een naald in je eierstokken (he, goedemorgen he!) je eiblaasjes eruit. Als je wilt weten waaróm dit nodig was, bekijk dan vooral mijn ‘pgd/icsi’ story highlight op Instagram.

Weet je, die punctie was niet fijn en ik kreeg er morfine bij om het te kunnen verdragen. Achteraf moest ik nog een uurtje blijven en vervolgens met de rolstoel naar de auto. Klinkt best heftig, was het ook best wel. Maar binnen enkele uurtjes was het ook gepiept. Wat ik lastiger vond (geintje, maar toch niet) was dat ik nuchter moest blijven die ochtend en dus geen koffie mocht (aaaah) 😉 En voor de meeste mensen het allerlastigst: de dagen rust die je daarna moet nemen.

Ze adviseren het met klem: houd je 2 tot 3 dagen rustig, doe niets, blijf lekker liggen. Niet alleen is er een kans op overstimulatie van de eierstokken wanneer je teveel doet (en dan kan je weer in het ziekenhuis belanden en in het ergste geval kan het echt gevaarlijk zijn), je hebt ook gewoon meer pijn en kunt minder snel herstellen als je te snel alweer op de been bent.

Je raadt het al: de meeste mensen horen dit advies aan, denken ‘ja maar ik moet nog zoveel’ en vooral: ‘ja maar ik voel me al best wel weer prima, hoor’ en stappen hun bed uit. Gaan werken. En de afwas doen. Koken. De kinderen ophalen van school. Ze optillen. Om vervolgens na enkele dagen bloedingen te krijgen, onnodig veel buikpijn en mogelijk zelfs overstimulatie, en dan nog verder van huis zijn.

Not me.
Dat had ik vroeger kunnen zijn.
Maar gelukkig niet meer.

Rust nemen is een groot issue voor heel veel mensen, in het bijzonder vrouwen en moeders.
We willen ons iedere seconde van de dag ‘nuttig’ voelen.
We klagen dat we zo druk zijn, maar ondertussen blijven we zélf steeds rennen en vliegen. En wanneer we even de kans hebben om stil te staan? Om even echt kalm aan te doen? Dan negeren we die kans en vullen we de tijd opnieuw met… ja, met wat eigenlijk?

Stilstand is achteruitgang! We slapen wel als we dood zijn!

I call bullshit.

Zonder donker geen licht
Zonder onder geen boven
Zonder verdriet geen blijdschap
En zonder rust geen energie.

Zo simpel is het.

Je bent niet op aarde om alleen maar te rennen, vliegen, doen, gaan, druk zijn, nuttig zijn, altijd maar bezig, nooit eens gewoon ZIJN.
Rust nemen IS nuttig zijn.
Lees. Dat. Nog. Een. Keer.​​

Dus de volgende keer dat je in Niemandsland zit… get out of there.
Niemandsland is wanneer je tussen twee dingen in zit: je chillt lekker op de bank (of dat zou de bedoeling zijn) maar voelt je ondertussen schuldig omdat er nog een afwas staat. Je leest een boek maar denkt aan je to do lijst (‘ik zou eigenlijk nog zoveel moeten doen’).
​Je bent dus niét iets actiefs aan het doen, maar geniet óók niet van je rust.
​Je zit precies nergens.
​En je hebt er precies niks aan.
Je afwas wordt niet gedaan.
​Maar je rust is ook verstoord.

Leer kiezen.
Niet half. Echt kiezen.
Zoals ik er voor koos om 100% rust te nemen na de punctie. Tot en met zondagavond ben ik in bed gebleven, ik ben er enkel af en toe uit geweest om mijn lijf ietwat te bewegen. (Anders krijg je weer rugpijn van dat liggen #deironie.)
​En terwijl ik dit typ lig ik ook in bed.

Vandaag werk ik heel licht.
Morgen gaan we een dag naar de wellness.
En vanaf woensdag ga ik weer knallen, vol energie en zonder pijn.

Dat is enkel mogelijk doordat ik NU volledig rust heb genomen.
In plaats van de hele week half aanmodderen en me daarna nóg niet lekker voelen.

Get it?
Geen Niemandsland.
Kies.
Daar heeft iedereen het meest aan.

Fijne week,

Janne

PS. Heb je hier wat aan? Neem je dit mee je week in? Hoe sta jij er voor in Niemandsland? Wil je me dat hieronder laten weten? Dat is waardevol voor jou, mij én anderen die het lezen. #winwinwin

​​​​​​