Tering hokjesmoe

Laat me je alsjeblieft eerst even een paar vragen stellen. Namelijk: hoe gedraag jij je als je bij je oma bent? Hoe sta jij in de rij van de supermarkt? Wie ben jij als je op je werk een presentatie moet geven? En wie ben je als je vriend(in) en jij net uit elkaar zijn gegaan en je op de bank zit bij je beste vriend(in)? Hoe zou je jezelf omschrijven wanneer je op het strand ligt en een foto van je knieën maakt, met op de achtergrond een wit strand en blauwe zee? En als je in de sportschool staat en daar een selfie maakt?

(Of op een festival aan de wijn bent? Of quinoa aan het eten bent, of juist een pizza? Hoe ben je wanneer je een moeilijke beslissing moet maken in je leven, of door een tragische gebeurtenis veel verdriet ervaart? En hoe gedraag je je als je juist net heel goed nieuws hebt ontvangen? Als je net bent afgevallen, of juist bent aangekomen? en zo kan ik je er nog wel 100 stellen..)

My point here is, ik ben ontzettend moe van mezelf geworden de laatste tijd. En ik ga je zo meteen uitleggen vanwaar ik al die vragen stel, en wat het antwoord zegt over je. (waarschijnlijk vrij weinig, namelijk)

Who the f*ck do I think I am?

Mja, dat vroeg ik mezelf ook af. Met mijn website, bedrijf, social media, actual social life en mijzelf, ben ik nogal verstrikt geraakt in het hele “wie is hier nou de echte ik?” gebeuren. Ik kreeg opmerkingen als: “op je website profileer je je heel anders dan op je instagram” of zelfs: “je doet je in je bedrijf heel anders voor dan hoe je echt bent, want op social media/in real life doe je anders”.

Laat me dit alvast zeggen: ik neem het niemand kwalijk en niemand hoeft zich hier negatief over uit te laten, want het is eigenlijk heel normaal dat deze mensen dat vroegen/opmerkten. Sterker nog, ik denk dat we allemaal, continu, bezig zijn met oordelen. In ons hoofd, vaak, en sommige mensen spreken het daadwerkelijk uit. Eigenlijk nog veel dapperder dan het alleen te denken, zoals de rest van ons. We maken daar iets heel negatiefs van, alsof je een slecht persoon bent als je oordeelt/vooroordelen hebt, but fact is: we doen het ALLEMAAL. En je kunt ’t niet eens helpen. Omdat we nu eenmaal mens zijn en het heel normaal is. Wat je er vervolgens mee doet, is natuurlijk een tweede.. daarover straks meer.

Een professionele, zakelijke coach

Ik heb een coachingsbedrijf. Veel mensen denken dat ik PT’er (personal trainer) ben, of ‘iets met voeding en training’ doe.. en dat is deels waar. Maar voor het grootste gedeelte niet echt. Nu ben je op deze website met de naam ‘Ladies Lifting PT’ – wat toch wel klinkt als een PT business. En zo startte LLPT 2 jaar geleden ook inderdaad. Maar inmiddels zijn we gegroeid, mega gegroeid, en ons steeds meer gaan focussen op.. coaching. Niet alleen fysiek, maar ook vooral het mentale aspect. Échte coaching. Want een schemaatje schrijven is leuk hoor, en naast iemand staan en herhalingen tellen in de sportschool ook.. maar ik merkte dat ik het véél interessanter vond (en het op lange termijn veel beter werkte) als we de redenen aanpakten, die onder de oppervlakte lagen van overgewicht/niet lekker in je vel zitten/whatever your struggle may be. (Overigens wil ik niet denigrerend doen over personal training, alles behalve. Het is echter niet mijn core business en ook niet core interesse.)

Goed, coaching dus.

Why? Om resultaat te behalen. Waarin? Waarin je maar wilt.

Zo ben ik gaan coachen op het fysieke deel, “BODY” (een combinatie van voeding, training en mindset) waarin vooral naar voren komt: waarom lukt het niet? Vaak is dat terug te leiden naar een zwakke inner stance (een soort innerlijke houding, de overtuigingen die jij over jezelf hebt gecreëerd) die bijvoorbeeld “ik ben nu eenmaal een emotie-eter” is, of “ik moet gewoon accepteren dat ik nooit echt een slanke, strakke vrouw zal worden”. Fiks de onderliggende reden waarom het niet lukt, en creëer manieren (vooral mentaal) waarop het wél lukt, en je bent blijvend gegarandeerd van resultaat. In plaats van tijdelijke, oppervlakkige oplossingen zoals een nieuw dieet en nieuwe sport, nieuwe PT’er of nieuwe Nikes.

Maar ook op het gebied van “BEING” – wie ben je, wat vind jij belangrijk? Waarom doe je niet wat je graag zou willen doen? Hoe wil jij leven, wie wil je zijn?
“BALANCE” – je vrienden, familie, partner, eventuele kinderen, en de relaties die je met ze hebt.
En ook op “BUSINESS” gebied – of dit nu een carrière, studie, stage, of een eigen bedrijf is: behaal je resultaat? Is dat het gewenste resultaat? Is dit echt wat je wilt doen? Wat zou je anders kunnen doen? Stoppen met de dingen die niet werken en starten met effectief zijn, is vaak een goede eerste stap. Klinkt logisch, maar bij 95% is het dat in de praktijk niet.

Ik ben…

Resultcoach, transformatiecoach, hoe je het ook noemen wilt: als je met mij samenwerkt word je effectiever, haalt meer uit datgene waar je meer uit wilt halen en creëert een toffer leven voor jezelf. Pak de dingen aan waar je tegenaan loopt en mee struggelt. Stop met settelen voor minder dan ‘fantastisch’.

That’s what i do in my business, en er zijn al een heleboel vrouwen die dit kunnen beamen.

Ik werk echter alleen met bijzonder toegewijde vrouwen – vrouwen die bereid zijn om 100% commitment te geven. Écht durven te gaan knallen. Hun afspraken nakomen en met alle ups en downs bereid zijn om door te gaan tot ze bij het gewenste resultaat zijn. Niet voor iedereen, dus. Deze doelgroep kwam al snel uit op de wat meer high end, elite vrouw. Ambitieuze powerhouses (nee, da’s geen typo, ik ben gewoon niet zo’n fan van het woord powervrouw, ook al gebruik ik ‘m regelmatig omdat men al snel snapt wat je bedoelt. Hoop ik..), die ECHT & KRACHTIG RESULTAAT willen.

In business:

In mijn bedrijf ben ik dan ook een keiharde, zakelijke, professionele businesswoman. Die zelf in haar eentje en binnen een jaar na haar moeders overlijden, relatiebreuk en andere privé-ellende, een succesvol en high-end bedrijf heeft neergezet. Omdat omstandigheden niet hoeven te bepalen hoe jouw leven eruit ziet, zolang je bereid bent zelf de volle 100% verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven(sstijl).

Inclusief blouse, kokerrok en high heels. Vaak in luxe hotels.

En toch ook weer niet. Ik kom ook wel eens langs bij klanten in m’n sportoutfit en op Nikes. Lekker op de bank, met een kop thee.

En dan nog zit er dezelfde vrouw onder. Een zakelijke coach.

Die ook persoonlijk kan zijn en informeel. En zachtaardig.

En knetterhard.

Snap je?

Of toch random fitgirl?

MAAR, ja, en dit is waarom ik het wel begrijp dat mensen in de war raken en ikzelf soms ook: op Instagram ben ik ooit gestart als random fitgirl. Die eigenlijk niet echt random is, want zelfs elke f*cking fitgirl (wat is een fitgirl überhaupt?) is uniek, maar you get zhe point. En daar plaats ik nog steeds wel eens een havermoutje, of zelfs foto van mijn billen (WHAT?! Ja, echt.) zoals #fitgirl #bootygains en #healthyfood horen te zijn.

En daar uit ik mijn persoonlijke, random gedachten. Daar zeg ik dingen als “check jullie later fittiesssss, xoxo” (nouja, xoxo zeg ik eigenlijk nooit, but again: you get zhe point) terwijl ik in mijn bedrijf zeg “Ik verwacht dat je mij om 20.00 uur sharp belt. Met vriendelijke groet, ..” en soms ook weer niet.

Ligt eraan wie, wanneer, wat, waarom, in welke context.

Maar feit blijft dat ik beide mensen ben en kan zijn. En dat begon anderen, maar mijzelf ook, te verwarren. In business weten/vinden mensen namelijk dit: je moet heel duidelijk weten wat je wilt uitdragen. Je moet de juiste doelgroep aanspreken. Je moet consistent zijn in wat je wilt laten zien, consequent zijn in hoe je je gedraagt en zorgen dat je ideale doelgroep zich altijd aangesproken voelt.
En dus profileer ik mij -op mijn website althans- als kick-ass coach, welke ik ook daadwerkelijk ben. De naam gaat veranderen naar “Ladies Elite Coaching” want dat past inmiddels 100 x beter bij dat wat ik doe. Maar goed, op mijn instagram (en in het leven) ben ik ook gewoon nog veel meer dan kick-ass resultcoach. Soms komt die zakelijke keiharde bossbabe naar boven, soms de random fitgirl, soms de zorgzame kleindochter en zo nu en dan het feestbeest of juist couchpotato. Al ben ik mostly heel resultaatgericht en ambitieus, soms, heel soms, zit ik ook wel eens gewoon op de bank. Of voel ik me slecht. Of ben ik blij met mijn billen. Of juist niet. Of whatever.

En als ik dat niet kan/”mag” laten zien op social media, dan verloochen ik wie ik wil zijn, en dus ook mijn bedrijf, voor mijn gevoel.

Aan de ene kant ben je nu eenmaal wie je bent en is dat oké, en aan de andere kant leer ik mijn klanten vooral: je kunt jezelf creëren als iedereen die je WILT zijn.

En dus mogen AL jouw kanten er zijn. Schakel gewoon de juiste ‘jij’ in, op het juiste moment. BEN wie nodig is om het gewenste resultaat te behalen, in welk geval dan ook.

Waarom stelde ik je al die vragen in het begin?

Omdat je waarschijnlijk, door de antwoorden daarop, ook al wel duidelijk mee kreeg: niemand is ALTIJD hetzelfde. Zo ben ik regelmatig dodelijk sarcastisch, maar wil ik niet als eeuwige sarcast in een hokje gestopt worden omdat ik het soms ook niét ben. Ook ben ik behoorlijk “evidence based” ingesteld, ik houd dus van wetenschappelijk bewijs voor dingen. Dat heeft te maken met mijn nuchtere kant, waarin ik echt een enorme droogkloot kan zijn. Én, tegelijkertijd, lees ik ook regelmatig zweefteef-boeken (no offence, want ook dát wil ik weer niet in een hokje stoppen) en ben ik af en toe op zoek naar mijn spirituele ik, soms denk ik te geloven in God –  en soms vind ik het een load of crap (again, no offence).

Soms ben ik een zelfverzekerde businesswoman, soms een kwetsbare of zelfs onzekere Janne. Soms ben ik trots op mijn kwarkontbijt en post ik dat op Instagram, en soms plaats ik mijn booty, omdat ik er fucking eindeloze hiptrusts voor doe. Voor aandacht? Natuurlijk! Plaatsen we niet álles voor aandacht? Ook je foto van de mooie roze lucht, de foto van je kinderen of de foto van je held of heldin. Om te laten zien wat jij mooi vindt, waar je blij mee bent, niet blij mee bent, boos over bent, trots op bent, whatever. En je schijnbaar dat wilt delen met anderen – en er dus aandacht voor wilt.

Óók als het billen betreft. Tja, als dat nou je beste asset (pun intended) is? Mag je het dan niet plaatsen omdat je anders in een hokje gestopt wordt van “fitgirls-zijn-alleen-maar-aandachtsgeile-chicks-die-graag-halfnaakt-op-instagram-staan”, terwijl je (godzijdank) ook nog 100.000 andere dingen bent?

Ik ben teeeeeeeeeeering moe van mezelf in een hokje proberen te stoppen. # hokjesmoe

– En jij waarschijnlijk ook wel.

Ik zat serieus al na te denken over allerlei verschillende websites en social media accounts – één voor mijn bedrijf, één voor mij als booty-showing-fitgirl en één voor mij als persoonlijke-de-rest-van-Janne… want o-wee als mensen een bepaald idee van mij krijgen. En er iets van vinden. Of er iets over denken.

….en ik lijk wel helemaal gek.

Ik BEN mijn bedrijf. Ik BEN Ladies Lifting PT. Ik BEN Ladies Elite Coaching. En ik BEN ook alle andere vormen van IK. Zeker, onzeker, zakelijk, persoonlijk, blij, niet blij, slim, beetje-dom, sarcastisch, bloedserieus, evidence-based, spiritueel. Alles.

Kan ik mijn ideale klant daardoor minder goed helpen? Ik denk het tegenovergestelde. Ik heb namelijk wel alles bereikt wat ik wilde bereiken tot nu toe, door continu te kunnen zijn wie ik wil, en moet zijn.

Goed, wat nu als je vaak vooroordelen hebt?

Daar zou ik nog even op terugkomen. Je kunt namelijk wel doen alsof het niet zo is, maar feit blijft dat ook jij oordeelt. En nu is het hebben van gedachten waarin je iets (ver)oordeelt nog niet zo erg, maar ze daadwerkelijk aannemen voor waarheid wél. Daar stop je namelijk iemand in een hokje – en zijn we niet allemaal een beetje hokjesmoe inmiddels?

Ik kies er bewust voor om, zodra ik die vooroordelen of meningen opmerk, mezelf kritische vragen te stellen. Zeggen “we zijn nu eenmaal mensen dus we hebben nu eenmaal altijd onze mening klaar” is één, maar vervolgens niet er voor kiezen om daar iets mee/aan te doen, is een tweede. En dat zou simpelweg slachtoffergedrag zijn – waar mensen helaas een flink handje van hebben.

Dus stel, ik heb nu iets in mijn hoofd, een bepaald oordeel over iets wat ik zie of hoor. Bijvoorbeeld: “die kleur lipstift staat haar niet”, of “jezus, wat een lul”. Soms meer in de richting van “dat had beter zo en zo gekund” of “dat is niet slim”.

Wat ik soms doe, zodra ik het opmerk (wij noemen dat “NOTICE, AND STOP DOING IT”) is dus….gewoon, ermee stoppen. Ik merk op dat ik aan het oordelen ben over iets waarvan het totaal niets te maken heeft met mij en het me ook geen ene f*ck zou moeten boeien (binnenkort schrijf ik een blog over waarom we veel teveel f*cks geven om dingen en waarom het goed is om geen f*ck te geven, maar soms ook weer wel – lekker duidelijk dus)…en ik besluit er geen f*ck meer mee te doen. Ik stop er gewoon mee. Verzet mijn aandacht en gedachten.

Je hoeft iets niet aan te nemen voor waarheid, ook niet als de gedachte zich in je hoofd bevindt. Je hébt gedachten, je bént niet je gedachten.
Je wórdt ze pas, op het moment je besluit ze te geloven.

Een tweede, goede methode, is dus: mezelf kritische vragen stellen.

• Is dat echt zo?
• Hoe weet ik dat zo zeker?
• Waarom is dat zo?
• Zou het kunnen dat het anders is, zonder dat ik het weet?
• Zou het kunnen dat er een goede reden voor is?
• Weet ik zeker dat ik alle informatie heb om die mening daarop te kunnen baseren?
• Waarom geef ik hier ook maar ene f*ck om?
• Waarom maak ik me hier überhaupt druk om?
• Zou het erg zijn, als het nu eenmaal zo is?
• Zou het erg zijn als ik er anders over dacht?
• Is het wel zo zwart/wit? Is beide gevallen niet gewoon ‘oké’?

Well, you get zhe point again. Haal jezelf uit je bubbel. Je eigen gecreëerde, narrow-minded, kop-in-‘t-zand BUBBEL.

Blijk je nog steeds gelijk te hebben? Congratulations 😉
In veel andere gevallen kom je erachter dat het A) totaal irrelevant is voor jouw leven en B) vaak niet eens per se de waarheid is. En dus kun je het loslaten.

Dus wie ben ik nou?

Eerder in de tekst gaf ik aan; in business zeggen ze het volgende: ‘je moet heel duidelijk weten wat je wilt uitdragen. Je moet de juiste doelgroep aanspreken. Je moet consistent zijn in wat je wilt laten zien, consequent zijn in hoe je je gedraagt en zorgen dat je ideale doelgroep zich altijd aangesproken voelt.’

Well guess what: wat ik wil uitdragen is dat je jezelf kunt creëren als iemand die nodig is in die bepaalde situatie. Ben je thuis? Wees zorgzaam en kwetsbaar. Ben je op je werk en leid je een meeting? Wees krachtig, zakelijk en sta op je strepen. Ben je bij vriendinnen? Drink wijn en lach. Ben je in de gym? Grom en lift. (of whatever it is you want to do, be or say)
Besef dat je altijd JIJ kan zijn – al ben je op alle vlakken van je leven anders en al denk je iedere dag weer iemand anders te zijn. Wie jij bent is vooral dat wat je doet. Niet dat wat je dénkt.

Dus als ik consistent moet zijn in wat ik wil laten zien en consequent moet zijn in hoe ik mij gedraag, dan is het wel dit: ik zal 100% blijven wie ik ben en wie ik wil zijn. Ik zal mezelf continu blijven creëren als iemand die alle situaties in haar leven kan handelen op verschillende manieren, door te zijn wie op dat moment nodig is. Ik zal resultaat en succes blijven behalen door simpelweg mezelf te blijven uitvinden.. en mezelf never, ever, in een f*cking hokje te stoppen.

En ik hoop dat jij je aangesproken voelt. Kap je er ook mee? # hokjesmoe.