Are you ALL IN? STOP HOLDING BACK and LET IT ALL OUT
Ben jij echt jezelf? Fully, totally, unapologetically, jezelf?
Of hou je jezelf nog tegen?
Ergens, diep van binnen, ook al is het maar een klein stukje van jezelf.
Een klein stukje van jezelf dat je tegenhoudt. Dat je diep van binnen laat zitten.
Want wat zouden mensen denken?
Wat zouden anderen vinden?
Wat zouden ze zeggen?
Het is eng.
Jezelf 100% te laten zien.
Jezelf 100% te zijn.
Overal.
In real life, op social media, in elk aspect van je leven.
In je werk.
In je relatie.
In je sociale kringen.
In je sport.
Overal.
Just YOU.
Believe me, I KNOW.
Ook ik ben nog niet altijd, 100000%, mezelf.
Raak nog verstrikt in “wie ben ik nou eigenlijk echt en wat vind en wil ik nou eigenlijk echt?”
It’s normal to think and feel that way.
Het is niet raar daar af en toe onzeker over te zijn.
Ik merk dat ik soms wat verscheurd ben tussen fitness/voeding coach, mindsetqueen, vrouw/vriendin/familielid van, en mijn zwangerschap/mommy to be.
Maar ik ben ál die mensen.
En al die mensen zijn ik.
Je hebt nu eenmaal veel verschillende rollen in je leven die je moet vervullen en al die rollen kunnen volledig JIJ zijn.
MAAR JE MOET ER ZELF VOOR GAAN STAAN.
Erkennen dat je vaak terughoudt. Net als ik soms.
Soms denk ik ‘dit past niet op instagram’ en dan kort ik mijn bericht in (terwijl de boodschap dan nog lang niet volledig geschreven is en ik m’n hart helemaal nog niet heb gelucht) –
Soms denk ik ‘mwah, dit is misschien wel iets té heftig om te delen’
Soms denk ik ‘ze zullen wel denken heb je háár weer met haar enorme verhaal’
En soms denk ik niet eens bewust.
Maar merk ik dat ik niet volledig, 100000% lekker in mijn vel zit en er iets speelt.
Zo’n vaag gevoel, waarbij je niet precies de vinger kunt leggen op wat het is.
Zo’n ‘meh’ gevoel.
En dan weet ik bijna altijd; ik ben niet volledig mezelf geweest.
Of niet ALL IN gegaan.
Niet duizend procent mijn eigen IK gegeven – los van wat anderen daar van (zouden kunnen) vinden.
En wat IS nu eigenlijk het ergste wat er kan gebeuren?
Dat anderen inderdaad iets vinden, denken of zeggen?
Oké, so what?
En dan?
Wat is het ergste wat er dan gebeurt, dan?
Denk je dat mensen niet sowieso, altijd al, iets van je vinden en denken?
Ook zonder dat jij jezelf bent?
Dat mensen niet sowieso vaak de behoefte hebben om anderen naar beneden te praten (al is het maar in hun eigen hoofd) om zichzelf beter te voelen?
Omdat ze nu eenmaal zelf niet lekker in hun vel zitten en geen krachtig zelfbeeld hebben?
Wat denk je dat het dan voor zin heeft om jezelf in te houden, je echte JIJ terug te houden, niet ALL IN te gaan en jezelf te zijn?
Die mensen vinden tóch wel wat.
En er gaan mensen zijn die je unfollowen.
Er gaan mensen zijn die ineens minder goed in je leven lijken te ‘passen’ of ‘kloppen’, en waarmee het contact gaat verwateren.
Er gaan mensen zijn die gaan zeggen ‘goh, je bent wel veranderd zeg’.
Like it’s a bad thing.
Bovendien ben je niet veranderd.
Je wás altijd anders dan je eigenlijk was.
Je bent eindelijk precies wie je moet en wilt zijn.
Enne, JIJ kiest.
Wie je wilt zijn.
En dat anderen daar wat van vinden?
Who gives a shit?
Stop giving your shits to uninportant stuff like this.
Stop met jezelf aanpassen zodat anderen niks van je kunnen vinden.
Ze gaan namelijk tóch wel wat van je vinden.
No
Matter
What.
Are you all in?
I am.
ALL FUCKING IN.
Let’s go.
X
PS. fuck wat is dit bevrijdend.
Geen mooi opgemaakt, perfect blog (incl. perfecte plaatjes, alinea’s, koppen en SEO instellingen).
Geen perfectionisme dat in de weg zit.
Simpelweg de boodschap eruit laten vloeien zonder terughoudendheid en schaamte.
Simpelweg mezelf zijn en zeggen wat ik voel, denk en vind.
Bevrijdend.
Don’t like it?
Unfollow.
Really. Dat is oké!
You’re not my tribe and that’s 100% okay.
Ik ben er voor de 1% die anders is. Die anders WIL.
Die zichzelf wil zijn (eeek!) en volledig lekker in haar vel wil zitten – zonder zich daarvoor te verontschuldigen.
Because you’re fucking worth it (okay nu begint het als een L’oreal reclame te klinken, time to go. x)