EINDRESULTAAT 23 DAGEN CHALLENGE

Mijn persoonlijke uitdaging is ten einde gekomen. Ik schrijf dit op maandag 22 juni met een brok in mijn keel en trillende vingertjes, omdat het niet helemaal is gelopen zoals ik me had voorgesteld. Ups & downs horen erbij, maar hier was ook ik niet op voorbereid. Ik had beloofd honderd procent eerlijk te zijn en dat is dus wat ik zal zijn.. je leest het allemaal hieronder!

Het ellendige weekend

Op dag 19, vrijdagavond, kreeg ik al hoofdpijn en deze ging niet meer weg. Ook op zaterdag niet en helaas zelfs op zondag niet. Geen op- en af, maar werkelijk continue een zeer hoofd. Ellendig tot het bot, maar niets aan te doen (aangezien paracetamol en ibuprofen werkelijk NIETS hielpen). Daarnaast was ik ineens min of meer ongesteld (we zijn allemaal meisjes onder elkaar toch?) iets wat helemaal niet zo hoorde te zijn in deze week. Gek, maar niet de eerste keer voor mij. Ik zoek er nog niet zoveel achter.

Op zaterdagochtend ben ik toch maar gewoon gaan sporten, maar omdat ik ook licht duizelig en snel zwart voor de ogen werd heb ik het maar op een beetje cardio gelaten. Ik heb niet erg gezond/volgens dieet gegeten, omdat ik het gevoel had dat mijn lijf meer nodig had dan dat. Geen enkele soort voeding maakte het echter beter (of slechter).

Ook zondag was het nog niet goed, mijn hormonen, menstruatiecyclus en hoofd zijn nogal van slag. Ik voel me opgeblazen en moddervet. Gelukkig is tegen de middag mijn hoofdpijn wat minder en besluit ik alsnog even te sporten. Dit ging niet fantastisch, maar ook niet heel slecht. Ik voel me oké, maar blijf een beetje krachteloos. De hele dag eet ik licht, tot de avond, want ik ga met mijn paps samen eten voor vaderdag. Hij mag uiteraard beslissen wat dat wordt, en dat is patat. Tja.. op één of andere manier snak ik enorm naar zout. Heerlijk.

Ik kruip weer vroeg in bed, want ik voel me simpelweg niet goed. Stress erbij natuurlijk, omdat het bijna de laatste dag van mijn challenge is, en zoals ik me nu voel is de uitslag indien mogelijk nog slechter dan hoe ik startte!

Maandag 22 juni, D-DAY! -_-

Maandagmorgen, deze ochtend, besluit ik de huisarts te bellen. De assistente adviseert mij even bij haar langs te komen omdat het inderdaad niet helemaal goed klinkt en ik morgen op vakantie ga. Na een uitvoerig gesprek met haar vindt ze echter dat de huisarts ook even met mij moet spreken, maar die is druk en dus moet ik in de middag weer langskomen. Tussendoor doe ik nog even een boodschapje en ik voel me hartstikke flauw ondanks dat ik gewoon gegeten heb. Ik koop een zakje drop en eet er daar veel te veel van, maar ik kan me nog herinneren dat ik een maand of 3 geleden last had van een lage bloeddruk en ik toen van de dokter drop moest eten. Dit deed ik toen niet omdat me dat een nogal ongezond advies leek, ik dronk liever zoethoutthee, dat zou dezelfde uitwerking moeten hebben. Nu, in de winkel, kan ik echter niet even een theetje drinken en dus wordt het toch maar drop. Misschien zit het tussen de oren, maar ik voel me inmiddels iets beter.

Wat mankeert er toch aan mij?

‘S middags kom ik bij de huisarts aan en na een gesprek en bloeddrukmeting komt daar uit: mijn bloeddruk is weer veel te laag. Deze meting komt nádat ik de drop heb gegeten (wat je bloeddruk normaal gesproken verhoogt) en zelfs dan is het nog veel te laag. Hij legt uit dat ik daarom zo’n enorme hoofdpijn kan hebben gehad en vertelt verder dat mijn hormonen inderdaad volledig van slag zijn en ik daardoor ineens een vreselijk onregelmatige cyclus heb. Ook houd ik daardoor vocht vast én verlies ik extra ijzer, iets waarvan ik al te weinig heb – mijn HB is ook te laag (ondanks alle spinaziesmoothies en extra ijzer die ik al bijslik!)
Voor de hormonen krijg ik een heftige 10-daagse hormoonkuur… Zie hieronder een paar van de bijwerkingen die ‘vaak’ voorkomen:

JOTTEM. Precies wat ik nodig heb in mijn bikini! :’)

De duizelingen, het zwart worden voor de ogen, krachtverlies, gewichtstoename door vocht en de hoofdpijn hebben allemaal een oorzaak en dat is op zich fijn om te weten. Daarnaast weet mijn huisarts mij te vertellen -iets wat ik niet langer kan ontkennen- dat mijn lichamelijke klachten een uitwerking zijn van mijn psychische klachten, namelijk stress. Veel van jullie weten dit wel uit eerdere blogs, maar sommigen ook niet: mijn moeder is vier maanden geleden overleden en sinds die tijd ben ik eigenlijk razendsnel weer aan de slag gegaan. Iets wat goed is, want je moet verder om jezelf op de been te houden, maar je hebt ook absoluut geen rust meer in je donder om even écht te ontspannen. Ik wilde alleen maar door, door en nog eens door. Het voelt erg kwetsbaar en eng om dit op te schrijven, maar dit is nu eenmaal de realiteit en als coach weet ik eigenlijk heel goed dat je geen fysieke doelen moet willen stellen zonder het mentale gedeelte op orde te hebben of op zijn minst aandacht te geven. Helaas ben ik ook niet perfect en gaat het bij mij ook wel eens anders dan ik zou willen. Slaaptekort en lange dagen breken je op gegeven moment op en zullen je vetpercentage geen goed doen, hoe hard je ook traint en hoe goed je ook op je voeding let.

Laat dit een wijze les zijn 😉

Ik besluit, om de drie weken die ik met jullie heb gedeeld toch nog enigszins positief af te sluiten, al mijn bevindingen, tips, tops en trucs hieronder neer te zetten in de hoop dat jullie er alsnog motivatie en inspiratie uit zullen kunnen halen!

Hoe doe je nu zelf zo’n challenge?

1. Laat je BMR, caloriebehoefte en macronutriënten door een professional berekenen. Je kunt het uiteraard ook zelf doen, maar zorg dan dat je 100% zeker weet dat je het goed doet en eerlijk bent in bijvoorbeeld je activiteitenniveau en niet overschat hoeveel je werkelijk beweegt naast het sporten. Indien je wilt afvallen: bespreek met een coach, trainer of met jezelf hoe groot het calorietekort moet zijn om een bepaald doel te bereiken. Zorg dat het een realistisch tekort is en je je niet in een crashdieet stort, een tekort van ongeveer 20% is gangbaar. Voor kortere periodes waarin iemand dus sneller resultaat wilt, is 30% ook acceptabel.

Blijf op je ratio eiwitten/koolhydraten/vetten letten: een ruw advies is: 1,7 gram eiwit per kilo lichaamsgewicht, 1 gram vet per kilo lichaamsgewicht en de rest koolhydraten. Dit is echter afhankelijk van je doel, sportsoort en -niveau, etc. dus neem niet klakkeloos iets over van een ander.

Neem dus ook niet klakkeloos mijn calorieën hoeveelheid of macro’s over, want die kunnen voor jou misschien helemaal niet werken. Eet daarnaast van die vetten voornamelijk vetten uit avocado, noten en vette vis en eet als koolhydraten voornamelijk ongeraffineerde carbs in plaats van snelle zoete shit. Uiteraard mag je jezelf best af en toe verwennen: indien het in je schema past. Daardoor houd je het, als het goed is, langer vol.

Doe daarnaast aan krachttraining. Waarom? Er zijn zoveel voordelen aan krachttraining dat ik er een geheel nieuw artikel over zal moeten schrijven indien ik deze allen wil benoemen. Doe het gewoon. 😉

2. Probeer consistent te zijn. Dat houdt in: je er dag in dag uit aan houden. Dat is de sleutel tot succes. Geen gekke drankjes, pilletjes of poedertjes. Gewoon simpelweg consistent zijn.

Ik heb vele dames gesproken die graag “DE oplossing” wilden of die graag “even snel nog lager in hun calorieën” wilden gaan zitten, omdat dat schema wat ze nu hadden niet werkte voor ze.

Dat kunnen ze echter helemaal niet weten, want ze hebben het niet consistent volgehouden. Dat wil zeggen gedurende langere periode. Misschien een dag of drie, en dan weer even naast de pot pissen, en weer een dag of twee, en weer een weekend zich er NIET aan houden. Op die manier ga je nooit iets vinden dat werkt, want er is NIETS dat werkt als je je er niet aan houdt. Waarschijnlijk gaan MINDER calorieën je zelfs nog meer tegenwerken omdat je daarbij NOG MEER de neiging hebt om te gaan bingen op dagen dat je het moeilijk hebt. Sorry voor alle hoofdletters, maar ik ben hier nogal fel in.

3. Accepteer dat je het soms moeilijk hebt, zoals ik die momenten ook had. Maak het echter nooit te bont en probeer het te compenseren. Doe mindset oefeningen, om goed voor ogen te houden wat je doel is en waar je het voor doet. Zo wijk je veel minder snel af van je plan.

4. Omring je met gelijkgestemden of op zijn minst mensen die van je doel afweten en er rekening mee houden, of genoeg van je houden om je erin te steunen, ongeacht of ze het er mee eens zijn of niet.

5. Vergeet niet dat je al mooi en goed genoeg bent zoals je bent. Een doel hebben is goed, maar de weg er naar toe moet geen lijdensweg zijn waarin je jezelf in de put praat. Praat jezelf juist omhóóg en erken dat je prachtig bent en onderweg bent om nóg prachtiger te worden.

6. Ondermijn nooit, maar dan ook nooit, je GEZONDHEID. Die moet ALTIJD op één staan. BOVEN je uiterlijke vertoon dus. Vaak gaan een fit lichaam en gezondheid gelukkig hand in hand, maar je kunt er in doorschieten en dat is niét gezond. Wat ik bedoel met doorschieten is relatief, want dat verschilt per persoon.

7. Onderschat, los van voeding en training, niet hoeveel je lifestyle & geest te maken hebben met je vet verlies. Stress reduceren door ontspannen, een lege geest hebben en niet vol onverwerkte emoties of problemen blijven rondlopen, voldoende slapen….
Als deze boodschap na mijn ervaring van de 23 dagen challenge nog niet duidelijk is, dan weet ik het ook niet meer.

Ga jij een challenge met jezelf aan en zo ja, hoe ga jij het aanpakken?

Ik hoor super graag van jou hoe je mijn challenge hebt ervaren, wat je eruit meeneemt en gaat gebruiken en of je zelf ook aan de slag gaat…

Dan zal ik dat lezen vanaf het STRAND op Ibiza.

Ontzettend bedankt voor het volgen van mijn challenge en tot snel!

♥

Janne