Een stressvolle decembermaand: daar kies je voor

Al het moois kost opoffering. Zo simpel is het.

Het is je vast niet ontgaan dat het december en daarmee bijna 2020 is.

Niet alleen heb je zelf gewoon een tijdsbesef en agenda 😉 Maar misschien heb je ook al ontzettend veel mails ontvangen of blogs en insta-posts gelezen die gaan over:

“De mooiste kerst ever hebben”
“Een knaller van een reflectie over 2019 en planning voor 2020 maken”
“Van 2020 je beste jaar EVER maken!”

En ga zo maar door.

En misschien heb je jezelf dingen horen zeggen als:

“Even deze chaotische decembermaand doorkomen”

“Tja, deze tijd van het jaar is nou eenmaal heel stressvol”

Of nog erger: “Even de feestdagen doorkomen, en dán… X, Y of Z”

En weet je: i get it. December is een andere maand dan anderen, er is meer gaande en zeker als je kinderen hebt krijg je te maken met kerstvieringen waar je ‘niet echt onderuit kan’.

Maar hier wil ik je ook direct even stoppen.

Wellicht voelt alles als een verplichting:

• In november nadenken over kerstversieringen in huis, inventariseren met de familie hoe we het nu weer gaan vieren en plannen voor de drukste maand van het jaar.
• Eind november/begin december inkopen doen voor sinterklaas.
• Je kind mag z’n schoen zetten en jij vergeet steevast de wortel, een cadeautje, de pepernoten of alle drie.
• 5 december pakjesavond en een kind dat niet slaapt vanwege alle commotie
• Daarna je ogen open houden voor mooie cadeaus voor kerst, en natuurlijk goede feest-outfits;

• Op 13 december al een borrel van je kantoorgebouw/werk;

• Op 16 december een lichtjestocht met de kinderopvang en een kerstgala/benefietavond die je daardoor niet redt (ja, deze spreekt vooral even uit mijn eigen ervaring haha) 
• Op 20 december kerst vieren met de vriendengroep, wat een pain in the ass was om allemaal bij elkaar te krijgen 
• Op 22 december inkopen doen voor het kerstdiner dat je dit jaar, wederom, bij jou thuis houdt waar je nu al tegenop kijkt (of voor de 6e keer bij je schoonfamilie terwijl je het eindelijk een keer bij jou thuis wilde) 
• Op 23 december beginnen met de tafel opmaken, beseffen dat je een heleboel vergeten bent en nóg meer bijkopen 
• Op 24 december je ogen uit je kop huilen bij ‘All you need is love’ en je ineens down en gestrest voelen. Je mist iedereen die dit jaar niet bij kerst kan zijn. Stomme feestdagen. 
• Op 25 december beseffen dat je nog steeds veel vergeten bent, het stresszweet op je rug voelen staan, de hele dag alleen maar bezig zijn met het diner en niet meer kunnen genieten (neem nog een wijntje) 
• Op 26 december verplicht bij andere familie langs, omdat dat nou eenmaal hoort, maar waar je helemaal geen zin in hebt want je bent kapot van de dag er voor – en het huis is nog steeds een teringzooi… 
• Herhaal dit op 27, 28, 29 en 30 december, roep ondertussen 100 x dat je ‘echt teveel gegeten hebt’ en ‘in januari alles echt anders gaat aanpakken’ 
• Moeten we het echt nog hebben over oudjaarsdag & nieuwjaarsdag, oliebollen en champagne? 
• En daarna is het alweer een nieuw jaar, dat je oververmoeid en zonder de juiste energie om iets met je goede voornemens te doen start. 
• De tweede week van januari voel je je nog precies hetzelfde en voelt je plan om ‘van 2020 het beste jaar ooit te maken’ als een verrader, waardoor ‘het nu toch geen zin meer heeft’ en geef je de boel op.

Goed, nu ben ik vrij goed in dramatiseren van iets wat helemaal niet zo heftig hoeft te zijn (hoop ik), BUT YOU GET THE POINT 😉

Moeder worden heeft mij misschien best wel een wat wijzer uiltje gemaakt, want ik heb 1 ding echt geleerd en dat is:

Pick your battles

Natúúrlijk wil ik dat mijn kind zijn groentes eet, nooit slaat of bijt, minder televisie kijkt, z’n snottebellen en tandpasta niet aan m’n schone kleren zou afvegen, met klei zou kleien in plaats van er mee gooien (nadat ie er 8341 x om gevraagd heeft), snoep vies zou vinden, luistert wanneer ik iets zeg of vraag en in de winkel eens langer dan 12 seconden rustig in het karretje zou kunnen en willen blijven zitten.

Maar als je zelf kinderen hebt weet je: HAHAHAHA NO WAY.
(om nog maar niet te spreken over het feit dat je wilt dat ze DOORSLAPEN, *insert huilende emoji*)

Wat dit te maken heeft met kerst en een drukke decembermaand? Alles.

Pick your battles.

De decembermaand mag best anders dan anderen zijn: sterker nog, de decembermaand ‘hoort’ anders te zijn dan anderen, op een positieve manier. Veel van ons hebben meer vrije dagen, meer tijd met de kinderen en onze familie, we zijn meer bij onze geliefden, hebben de ruimte om te genieten van lekker eten en drinken, we kunnen tot bezinning komen, reflecteren, overal zijn mooie lichtjes en romantische settings, en het is in ieder geval niet saai 😉

En mooie dingen kosten opoffering, dat las je in het begin van deze lap tekst al. Mooie dingen worden geen mooie dingen zonder weerstand.

Zo levert een succesvol bedrijf je uiteindelijk een boel op, maar in eerste instantie kost het je vooral een heleboel: nachten slaap, grijze haren, veel falen en weer opstaan, een shitload aan geld, en 1000000 meningen van anderen.

Een kind op de wereld zetten is iets magisch, maar kost je wederom een boel nachten slaap, wellicht hier en daar zowat je ingewanden eruit spugen (sorry, wederom eigen ervaring), ’je oude lijf’ (whatever that may be: je lijf is en blijft je lijf), wat hechtingen, en bloed, zweet en tranen. Letterlijk.

Een gezond en sterk lijf ‘kost’ ook van alles: het heeft beweging en training nodig, weerstand kunnen bieden tegen de verleiding om iedere dag lege vulling tot je nemen en vaker bewust voedzame dingen tot je te nemen.

Een krachtige mind en zelfverzekerd innerlijk heeft een shitload aan figuurlijke en soms letterlijke spiegels nodig, de bereidheid om brutaal eerlijk naar jezelf te worden en kost wederom (ik hoop geen bloed, maar wel:) zweet en tranen, en kiezen voor mindsetwerk in plaats van Netflix. De weerstand bieden tegen vergelijken op social media, en een boek te gaan lezen of te gaan schrijven.

Niets wat goed voor je werkt, komt vanzelf.

Al het moois kost opoffering.

Kies zélf welke opoffering je bereid bent te maken

OOK in de decembermaand.

Wat vind je belangrijk? Is dat je mentale welzijn, rust en ontspanning?
Of vind je het belangrijker dat je samen bent met je geliefden?

Vind je het belangrijk dat je lekker geniet van het moment, het lekkere eten en drinken, of vind je het belangrijk dat je je gezond en fit voelt en niet opgeblazen op de bank ligt?

Vind je het belangrijk dat iedereen mooie cadeaus krijgt, je kind ‘niets tekort komt’, of vind je het belangrijk dat de decembermaand draait om samenzijn en relaxen en niet om materialisme?

Ik zeg nergens dat het één beter is dan ’t ander.

Ik zeg wel dat JIJ het één belangrijker moet gaan maken dan het ander.

Niet alles kan tegelijkertijd even belangrijk zijn.

Niet alles kan tegelijk.

Ben je bereid je eigen rust en ontspanning op te offeren om de rest van de familie een onvergetelijke ervaring te geven?

Ben je bereid je bankrekening te plunderen zodat je een perfecte instagramfoto kan maken met een perfecte kersttafel?

Welke opoffering wil je maken?
En welke vooral NIET?

Zelf heb ik er voor gekozen een prioriteit te maken van het samenzijn met geliefden, en mijn eigen ontspanning en rust.

Met sinterklaas deden we een paar kleine cadeautjes, en met kerst doen we geen cadeaus.

We hebben het huis warm en gezellig gemaakt met lichtjes en versiersels, veel hadden we al (geen kerstboom want iets te ondernemende en onderzoekende peuter), en voor het kerstdiner gebruik ik gewoon wat ik in de kast heb liggen met wat kleine extra’s zoals een kaarsje hier en daar.

Mijn persoonlijke doelstelling is niet teveel bijdragen aan de overconsumptie en vervuiling van de planeet, en mijn gevoel van ‘een geslaagde kerst’ niet laten afhangen van prullaria en dure spannende gerechten, maar van hoeveel oprechte aandacht we voor elkaar hebben gehad.

Of ik mentale ruimte en energie had om mijn oma of schoonmoeder écht te horen als ze iets vertelt, mijn kind een knuffel te kunnen geven, samen aan tafel te kunnen zitten en niet continu mijn partner of mezelf te zien rennen naar de keuken.

Ik heb de kantoorborrel geskipt, de lichtjestocht van mijn kind belangrijker gemaakt dan de benefiet/gala avond, waar ik zakelijk gezien geen slimme keus mee heb gemaakt. Maar ja: daar zitten terwijl ik ondertussen weet dat ik de lach van mijn kind én die van de ouderen in het verzorgingstehuis misloop, dat is het me niet waard.

En ik maak ruimte en tijd om ons sponsorkindje in Burkina Faso een mooie brief en een extra donatie te sturen, zodat zij ook 1. aandacht en 2. wat lekkers kan eten/nieuw speelgoed kan krijgen.

Ik doe niet aan outfit-shoppen maar trek iets aan wat ik al in mijn kast heb hangen (wellicht met een goede rode lippenstift erbij) en heb wél m’n nagels feestelijk laten doen.

Ik kies er voor niet te rennen, stressen, mezelf voorbij te lopen, niet meer te genieten, alles perfect proberen te doen. Én offer een heel klein stukje daarvan op, om wel een leuk kerstdiner bij ons thuis te kunnen organiseren. Want ook daar gaan natuurlijk voorbereidingsuren inzitten.

Ik ben verre van een wereldverbeteraar. Maar ik probeer bewustere keuzes te maken en me niet te laten leiden door de snelle wereld die van alles van mij lijkt te verwachten. Ik ben degene die dat toelaat of juist niet toestaat, I pick my battles.

Ownership over je eigen handelen.

Een (te) drukke, stressvolle decembermaand overkomt je niet: daar kies je voor.

Of niet, natuurlijk.

Wat wordt jouw prioriteit en keus voor dit jaar?

Deel het met mij en met ons, ik zou het heel tof vinden als je een reactie achterlaat onder dit blog 🙂

Janne

PS. Fijne feestdagen alvast!

PS2. Mocht je januari juist op een fijne, relaxte maar toch ook krachtige manier in willen gaan met aandacht voor je mentale welzijn: laat dan even hier (KLIK) je gegevens achter. Ik ga iets laagdrempeligs organiseren van 6 januari t/m 2 februari en je hoort er binnenkort alles over. (je aanmelden via deze link is volledig vrijblijvend, je geeft hiermee enkel aan op de hoogte gehouden te willen worden!)