Nu ik al zo’n 6 jaar aan krachttraining doe en ook werk in de fitness & voeding branche, heb ik bepaalde opmerkingen en -wellicht goed bedoelde- adviezen écht te vaak gehoord. Ik weet zeker dat je er op zijn minst een aantal herkent…

1. “Eet je wel voldoende?”

Huh? Ik eet zo’n beetje elke 2 a 3 uur, mijn hele dag bestaat uit eten, eten is mijn leven! (oke, die gaat iets te ver, but you get the point)

Dat betekent echter niet dat ik altijd maar eet waar ik zin in heb of wat de plaatselijke patatboer voorschotelt. Eten is voor mij voeding, geen vulling. Doelgericht, niet ‘gewoon omdat het voor mijn neus staat’. En ja, soms ook voor de gezelligheid of omdat ik er zin in heb, maar dan is dat met voorbedachte rade, bewust en/of ingecalculeerd. En dat doe ik, omdat ik om mijn lichaam, fitheid en gezondheid geef.

Wanneer je dan -vriendelijk doch dringend- die slagroomtaart afslaat op de verjaardag van je nichtje omdat je net een fatsoenlijke bonensalade op hebt, krijg je rare en afkeurende blikken en de vraag: “Eet je wel voldoende?”

Waarom is DAT oké en algemeen geaccepteerd, terwijl je een bitch bent als je aan een alles-verorberende-burger-en-ijs-etende vriendin, tante of willekeurig persoon in de Mac Donald’s vraagt “Eet je niet te veel?”

2. “Pas je op dat je niet te breed/gespierd/dun/….. wordt?”

Nogmaals: huh? Is dat iets wat ‘per ongeluk’ gebeurt dan? Gebeurt dat zomaar van de één op de andere dag?

Als het zo makkelijk was, dan had ik nu mijn doel al lang en breed (leuke woordspeling) bereikt. Dan had ik nu het ideale droomlichaam en had ik ‘per ongeluk’ mijn cupmaat een maatje of twee groter gemaakt.

Wederom geldt hier: “Pas je op dat je niet te dik wordt?” is dan weer absoluut geen opmerking die je kan maken naar iemand. Als iemand overduidelijk overgewicht heeft, zwijgt iedereen wanneer deze persoon elke dag op de bank hangt en een zak chips naar binnen werkt. Niemand zou zeggen “pas je wel op voor een hartaanval?”
Maar wanneer een sportieve dame zoals jij of ik een salade bestelt, een eiwitshake drinkt, of voor de vierde keer deze week naar de sportschool gaat, is het wél oké om daar een zeer ongefundeerde mening over te uiten.

Ja hoor, ik zal oppassen dat ik geen super strak en sexy lichaam krijg en een gezondheid waarmee ik een lang en fit leven zal leiden. Want dat zou toch übervervelend zijn.

3. “Ik vind het knap hoor, ik wou dat ik zoveel tijd had om te sporten en zo”

Oh, sorry, ik wist niet dat jij geen 24 uur in een dag had zoals ik.

En ik heb natuurlijk geen verantwoordelijkheden zoals werk/studie, geen relatie, geen huishouden, geen sociaal leven en geen andere hobby’s, en jij wel.

Oh wacht… ik ook.

Het geeft mij altijd een soort neerbuigend gevoel als mensen zeggen “ik wou dat ik zoveel tijd had”, alsof ik verder geen leven heb en niets belangrijks doe waardoor ik dit ‘kan’. Alsof ik bevoorrecht ben ofzo. Ik ‘kan’ het niet meer dan dat jij kan, ik KIES ervoor en jij niet.

It’s all about choices & priorities.

Prioriteit nummer 1 in mijn leven is nu eenmaal gezondheid. Op 2 staan mijn familie en dierbaren. Waarom op 2? Omdat als ik van hen houd, ik het hun niet ga aandoen dat ik straks ziek word of niet lang leef. En dus is gezond blijven zowel voor mezelf als voor hen mijn nummer 1 prio. Mijn uiterlijk is ook zeker iets waar ik hard voor wil werken, maar wat geen prioriteit heeft boven mijn gezondheid, fitheid & geliefden.

Als ik daarvoor een keertje minder ga stappen omdat ik de dag erna fit wil zijn om te sporten, wat minder geld uitgeef aan de nieuwste kleding omdat ik geld wil besteden aan gezonde voeding, niet meedoe met de ‘gezellige’ taart op een verjaardag omdat ik de dag er voor al uit eten ben geweest, of niet meega naar de vrijdagmiddagborrel omdat ik liever ga trainen, dan is dat omdat IK daarvoor kies. En dat zou jij ook kunnen doen. Maar het hoeft niet. Alleen als je dat zelf wilt. Ik laat jou in je waarde, laat mij dan ook in mijn waarde.

4. “Janne, je wordt toch niet zo’n gezondheidsfreak he?”

Wat de f*ck is een gezondheids’freak’ dan?

Ja, ik drink graag een groene smoothie en ik vind ze nog lekker ook, ik eet meer eiwit dan de gemiddelde persoon, ik geef wel eens mijn mening over een bepaald onderwerp gerelateerd aan fitness of voeding of geef advies wanneer iemand daar om vraagt, en ik ben soms wel zes keer per week in de sportschool te vinden.. ben ik dan een gezondheidsfreak?

Of ben jij een ONgezondheidsfreak wanneer jij dit allemaal niét doet? En je totaal niét verdiept in dit soort dingen?

Ik weet het niet. Het kan me ook niet veel schelen. Wanneer jij je eraan stoort, houd je dan lekker met je eigen leven bezig. Niemand vraagt je om naar mijn eten te kijken, mijn trainingen te tellen of mijn blogs te lezen. Ik erger me toch ook niet aan het feit dat jij nog steeds zes boterhammen met kaas, hagelslag of jam eet omdat het voedingscentrum zegt dat dat een gezond voedingspatroon is? (oke, een beetje wel, maar die ergernis gaat meer uit naar het voedingscentrum dan naar jou, en ook al ging hij naar jou uit, dan zou ik het voor me houden in plaats van jou er mee lastig te vallen)

5. “Je hoeft je armen en rug niet meer te trainen hoor, die zijn breed genoeg”

Bedankt voor je -totaal ongevraagde- mening. “Jij hoeft niet meer te eten hoor, want je bent dik genoeg.”

End of story.

6. “Maar jij hoeft toch helemaal niet af te vallen?”

“Afvallen” is een gek begrip, want de meeste mensen denken daarbij direct aan mensen met obesitas, terwijl veel vrouwen simpelweg wat strakker in hun vel willen zitten, of ze nu 53 kg (ooit van ‘skinny fat’ gehoord?) of 75 kg wegen. En strakker in je vel komen te zitten, is een kwestie van je vetpercentage verlagen. En dat is dan weer een kwestie van minder eten dan dat je verbruikt. Of meer verbranden dan dat je naar binnen werkt. (ja, dat is precies hetzelfde, maar even anders verwoord voor de duidelijkheid). En dan ben je dus bezig met? Juist, afvallen.

Maar ook al zou ik niet mijn vetpercentage nog iets omlaag willen brengen (wat ik wel wil), dan nog zouden er 101 andere redenen kunnen zijn waarom ik mij bezig houd met gezond/clean/aangepast/bewust/whatever eten plus krachttraining, fitness, sporten, zwoegen, ijzer verplaatsen, zware dingen optillen of hoe je het ook noemen wilt.

Super afgezaagd, maar waar.

Bijvoorbeeld sterk zijn? Gezond zijn? Fit zijn? In het dagelijks leven mij gewoon 100 keer beter voelen dan dat jij dat waarschijnlijk doet? Niet moe uit bed komen? Aan het einde van de dag energie over hebben in plaats van op de bank hangen nadat je van je zittende kantoorbaan komt? De boodschappen met gemak kunnen tillen? Een sprintje naar de bushalte kunnen trekken? Kinderen kunnen optillen?

Man, man, man….

Je moest eens weten.

Zo zijn er nog genoeg andere opmerkingen, maar ik zal ze je besparen.

Nu merk ik dat ik een stuk negatiever ben dan in mijn andere blogs, dus daar ga ik snel mee ophouden. 😉 Maar de strekking is denk ik duidelijk.

En uiteraard snap ik dat er ALTIJD uitzonderingen op de regel zijn. Ja, mama’s met kleine kindjes zijn drukker dan dat ik ben en er zijn ook andere situaties waarin dat even prioriteit heeft, maar zelfs dan kun je er voor kiezen om die situatie op zijn minst zo gezond mogelijk te maken. En ja, ik snap ook dat sommige van die mensen het gewoon goed bedoelen. En nee, ik wil niemand beledigen. Maar als jij je aangesproken voelt, dan kan je beter bij jezelf nagaan waarom.

Anyway, ik raak dus ook wel eens gefrustreerd : – ) !! Al schrijf ik er pas na 6 jaar een blog over, dus ik heb het aardig lang volgehouden…

Welke opmerkingen krijg jij wel eens naar je hoofd geslingerd, waarvan je echt denkt: %$$#@!@#$?!