Dag 1 wedstrijdvoorbereiding

To begin with: ik ga niet elke dag of (al te) vaak schrijven hierover, omdat het simpelweg niet mijn doel is om jullie de dingen te leren die IK op dit moment doe. Mijn lezers, volgers en leden zijn stuk voor stuk fantastische vrouwen die graag willen afvallen, strakker worden, soms aankomen of enkel gezonder en fitter willen zijn, maar ik heb geen leden met wedstrijdambities en als ik die wel had zou ik ze doorverwijzen naar een coach die is gespecialiseerd in wedstrijdbegeleiding: het is een hele andere tak van sport.

Probeer dus vooral NIET na te doen wat ik doe: dit schema is specifiek op MIJN lijf gericht niet op het jouwe, en is voor een wedstrijd waarin ik bijv. heel specifiek grotere schouders moet creëren en een vetpercentage moet hebben, als het ware specifiek tot op de tiende procent berekend. Voor jullie geldt dit dus NIET.

Echter is het denk ik wel fijn om te weten dat je niet alleen bent: jullie zijn immers ook elke dag bewust bezig met je voeding en beweging en hebben het soms zwaar. I’m totally with you on this….. 😉

Dinsdagmiddag kreeg ik mijn schema’s en ook al had ik me voorbereid op het ergste: het viel me niet mee. Ik zal per dag afwisselen tussen cutten en bulken, maar zelfs mijn bulk-dag vind ik nog pittig.

Waarom? Omdat ik maar 4 maaltijden op een dag zal eten terwijl ik gewend ben om er wel 6 tot 8 te eten (elke 2 a 3 uur) en twee van de vier maaltijden NA mijn training zullen zijn. Ik train echter pas om 17.00 a 18.00 uur..  Afzien!

De rest van mijn dinsdag heb ik besteed aan het maken van overzichtelijke, printbare schema’s om op de koelkast te hangen (goede voorbereiding is het halve werk, he) en een boodschappenlijst te maken.

Nu vertel ik normaal altijd iedereen “ga nooit op een lege maag boodschappen doen”, helaas kon het voor mij niet anders.

Woensdagmorgen stond ik zoals altijd om 7 uur op, echter ging ik nu NIET zoals altijd om half 8 ontbijten… Nee, ik ging douchen/aankleden etc. en mijn dag beginnen zonder voedsel. Wel dronk ik een grote kop thee. Het voelde een beetje raar, maar eigenlijk best prima. Gewapend met mijn boodschappentassen en -lijstje ging ik de deur uit om mijn moeder op te halen en naar haar werk te brengen. So far so good. 

Zelfs eenmaal in de Appie Heijn merkte ik nog geen echte hongergevoelens: dit is echt nieuw voor mij.
Goed, eenmaal in de buurt van de broodbakkerij begon ik het iets minder leuk te vinden, maar omdat het de eerste dag was voelde ik mij mentaal sterk en had ik er nog steeds weinig last van. Nog even langs de Lidl, de Blokker en de Etos.. Op naar huis.
Eten? Nergens voor nodig.

Eenmaal thuis aangekomen voelde ik mij nog steeds aardig sterk, zowel lichamelijk als geestelijk. Ik ruimde netjes de boodschappen op:

( Yup.. het is alles wat je verwachtte: een paar kilo kip & vis, kwark, eieren, kilo’s groente, havermout..Gelukkig ben ik hier dol op, maar normaal liever wat vaker op de dag 😉 )

En daarna ging ik aan mijn werk. Ik mailde een klant terug en gaf advies op een schema, dronk nog wat thee en koffie en voordat ik het wist was het 11.45 uur. YAY!

Time for breakfast!

Waar de rest is, vraag je? Ja.. dit was het dus. 100 gram kip.

Nadat ik had gegeten werd het juist veel moeilijker: ineens had ik akelige honger en de neiging om te gaan slapen (?)
De focus op mijn werk werd dan ook steeds minder, maar ik wist me er doorheen te slaan tot aan 16.00 uur. Again, YAY!

Lunchtime!

Wederom; kip. Oh wacht.. EN KWARK! (ja, zo blij was ik met die kwark.)

Waarom pas om 16.00 uur? Dat zal ik je vertellen. Ik ben bang dat ik dood neerval als ik niet eet voordat ik ga trainen. Nu zal dat wel meevallen (it’s all in your head) en ben ik wel een beetje van het overdrijven, maar ik stelde het liever tot 16.00 uur uit, dan dat ik om 14.00 uur al lunch zou eten en daarna tot minstens 19.00 uur had moeten wachten op een volgende maaltijd (met daar tussenin trainen!)

I know. #firstworldproblems.

‘Hoe ging het trainen dan?’ Zul je misschien vragen.

Nou, lekker was anders. Jeetje.. wat gedroeg ik me pussy zeg.
Ik vond mezelf altijd aardig badass, maar zonder eten ben ik blijkbaar nerrrrgens.

Het was zwaar (ik moest mijn 5RM meten, dit houd in dat je een gewicht pakt zo zwaar dat je er precies 5 herhalingen mee kan maken, een 6e eruit persen wil dan dus niet meer) en ik voelde me leger dan leeg. Maar dat was lang het ergste niet, daar werk ik me wel doorheen.
Het ergste was dat tot TWEE keer toe het squatrek nét voor mijn neus werd weggegrist. En dat terwijl ik in mijn schema ALS EERSTE moest squatten.

Ineens voelde ik -heel uitvergroot- dat ik moe was, mezelf zielig vond dat ik nu mijn schema moest omgooien (en ik was bang dat ik, als ik squatten als laatste zou doen, geen ‘eerlijke’ 5RM kon meten) en de tranen stonden letterlijk achter m’n ogen te prikken.

Vervolgens voelde ik me HIER weer slecht om. Terwijl ik vloekend wegliep (ja, echt) met net-niet stampende voeten als een klein kind spookten er allerlei gedachten door mijn hoofd…
Is dit nou die winnaarsmentaliteit?

Je doet alsof je zo stoer bent en dit allemaal aankan, maar je staat al zowat te janken als het squatrek bezet is?

Dit is pas dag 1, hoe ga je de rest volhouden dan?

Mietje eerste klas…

Yup, zo dacht ik echt over mezelf. En dat gaf me weer een schop onder m’n kont.

Hup, doorgaan, aanpassen aan de situatie, dan maar niet zoals je het in je hoofd had. Dikke vette PECH.

Heavenly:

Toen ik klaar was met mijn training stond het mooiste op mij te wachten thuis: een volle bak havermout (waar ik geen foto van heb want daar dacht ik pas aan nadat ik het had bijna met bakje en al had opgegeten) en later óók nog een vol bord vis, zoete aardappel & groente MET MAYONAISE.
(100% foodgasm)

Iets met “count your blessings”. Wat ben ik blij dat ik niet met honger naar bed hoef: dat is zó niet mijn ding. (net als met honger opstaan of honger in de middag, maar dat ter zijde)

Inmiddels is het de volgende morgen en heb ik een ‘bulkdag’, maar wederom probeer ik mijn ontbijt en lunch uit te stellen tot latere momenten. Vanmorgen voelde ik me behoorlijk slap en focusloos, maar toen ik twee koppen thee verder was trok dat weg. En nu doorgaan. Niks geen zielig gedoe meer en geen “hangryness” op de gym.

Tenminste, dat zal ik proberen.

Ik heb een doel en daar ga ik 100% voor: mijn oma zei vroeger altijd al:

[su_quote]als er iets leuks is wat je graag wilt doen, dan zul je ook dingen moeten doen die je NIET zo leuk vindt[/su_quote]

Heel simpel, maar zó waar. Je bent al snel geneigd te denken “waarom doe ik dit in godsnaam?” “kap er toch mee, is dit het waard?” maar als je je nooit door de zware en minder leuke momenten heen zet, zul je ook nooit de mooie en leuke momenten krijgen, waar je het uiteindelijk allemaal voor doet. Dus JA, het is het allemaal waard.

En voor de dude op de sportschool, die aan het squatten was: