“Ja maar.. dan moet ik bijna 2 weken achter elkaar gaan. Dat is ook geen optie, want ik weet niet of ik dat overleef. Ik snak elke keer al zo naar de zondag-rustdagen.. Als ik nou vanavond later ga, tegen de tijd dat ik wat meer energie heb. Want als ik op deze manier ga, dan blesseer ik mezelf misschien wel en dat wil ik ook niet. 
En waarschijnlijk krijg ik toch niks voor elkaar. Hoe ga ik die gewichten tillen als ik mijn ene been amper voor de ander krijg? Maar vanavond, dat wordt veel te laat. Dan slaap ik weer weinig en ben ik morgen wéér zo moe. En zondag moet gewoon mijn rustdag blijven. Dan moet ik gewoon nu gaan. Maar oh men.. mijn hoofd.. hij knalt uit elkaar.. Nee, ik ga niet. Ja maar dat is geen optie. Ja maar, …..”

Mindfuck

Dit is zo ongeveer hoe mijn gedachten gisteren aan het eind van de middag waren. Ho-pe-loos. Gisteren was de eerste dag dat ik daadwerkelijk overwoog om NIET naar de gym te gaan.. en het kost me behoorlijk veel moeite om dit te typen. Het is namelijk niet waar ik voor sta, het zou helemaal geen optie moeten zijn om NIET te gaan. Zeker niet als je wedstrijd over nog maar 30 (!!!!!!) dagen is. Eindconclusie is gelukkig ook: ik ben gewoon gegaan. Na een lang intern dialoog met mijzelf besloot ik om de “het maar gewoon even proberen, en als het niet gaat dan kun je altijd nog naar huis”-tactiek toe te passen die mijn moeder mij vroeger altijd voorschotelde (bij zo’n beetje elke situatie waar ik geen zin in had, of waarover ik zei er te moe of ziek voor te zijn). Als je er eenmaal bent, ga je namelijk (bijna) nooit alsnog weg, want je hebt dan voor niets de moeite gedaan om er te komen.

En dat werkte. Toen ik er eenmaal was ging alles als vanzelf, ondanks dat ik moe was (en dan heb ik het niet over ‘gewoon een beetje moe van het werk’-moe, maar echt…. leeg, op, kapot). Mijn kracht was namelijk gewoon aanwezig, hoe gek dat ook was.

Moe door afvallen

Maar goed. Ik ben dus moe. Heel – erg – moe. En dat gaat ook niet weg ofzo. Gewoon chronisch moe, of ik nou 6 uur of 9 uur slaap, of ik nou een rustige of een drukke dag heb, dat maakt niets uit. En ik heb het koud en ik heb honger. Maar DUH, wat verwacht je dan, als je laag in calorieën zit en wel 6 x per week voluit traint en er nu ook nog eens cardio bij doet? En daarnaast gewoon je ‘normale’ leven hebt? Los daarvan, word je nu eenmaal moe door afvallen, je vetpercentage verlagen: hoe je het ook noemen wil. Je krijgt minder energie binnen dan dat je verbruikt, dus het is een logisch gevolg.

Maar hoe ga je daar dan mee om?

Nou, niet. Je bijt je er gewoon doorheen en accepteert dat het zo is. Okeeee, ik heb wel wát tips natuurlijk 😉

• Koffie
• Koffie
• Koffie
• Koffie
• Red bull light (of van die goedkope 20 cent meuk, als ’t maar light is)
• Cola light
• En dan nu een fatsoenlijke tip: stop met dingen die je energie kosten en ga meer dingen doen die je energie opleveren. Daarmee doel ik natuurlijk niet op ‘the obvious’ zoals dat je meer moet eten en slapen om energie te krijgen en minder moet sporten en werken omdat die dingen energie kosten. Nee, ik doel meer op bijvoorbeeld hobby’s, situaties op je werk, of andere mensen. Zo had ik ooit een vriendin die echt een energiezuiger was. Altijd iets te zeuren, negatief, over zichzelf praten en dramatiseren. Maar ja: het was mijn vriendin (dacht ik toen) en dus mocht ik daar niets van zeggen en geen afstand van doen. Lieve lezer laat me je dan nu vertellen: als je mensen hebt in je omgeving die jou structureel energie KOSTEN in plaats van dat ze je energie GEVEN, dan zijn dit geen vrienden of dierbaren die je in je leven zou moeten willen hebben. Zoek mensen op waar je je geïnspireerd, gemotiveerd en blij door voelt. Al is het maar gewoon op instagram (#schaamtelozezelfpromotie) 😉 Want die geven jou energie in plaats van dat ze het bij je wegnemen.
  Maar ook hobby’s waar je misschien weinig tijd aan besteed, terwijl je wél met allerlei dingen bezig bent die je energie kósten. Zonde.
  Echt: maak een lijstje voor jezelf en doe bijvoorbeeld iedere week één ding weg wat je energie kost (een boek waar je maar niet doorheen komt en alleen nog maar leest omdat je ‘nu toch al bezig bent’, een vriendin die alleen maar op jou leunt en waar jij nooit bij terecht kan, of bijvoorbeeld situaties op het werk waar je nu eindelijk eens iets van gaat zeggen – omdat je het er niet mee eens bent. Kom voor jezelf op, laat jouw energie weer vloeien in plaats van het allemaal op te kroppen van binnen.

  En schenk juist aandacht aan één ding (of nog veel meer natuurlijk, maar dit is al een stap in de goede richting) deze week wat jou energie oplevert. Bel die oudtante die je al lang niet meer hebt gesproken maar waar je altijd zo fijn mee kon praten. Ga naar het bos, gewoon omdat je daar zin in hebt en daar kracht uit put. Zeg eens “nee” tegen iemand die elke week met jou wil afspreken, maar waar je eigenlijk helemaal geen zin in hebt (want ja: dat mag! en nee: dat is niet egoïstisch… dat is lief voor jezelf zijn op het moment dat je het nodig hebt). Doe eens iets voor jou alleen, ga in je onderbroek met een kop thee Netflix kijken, weet ik veel. Whatever makes YOU happy and gives YOU energy.

• En tot slot: koffie.

Zullen we het dan nu maar over mijn progressie hebben? Of beter gezegd: over mijn mindfuck?

Wanneer je de cijfers niet gelooft

Ken je dat? Dat je je helemaal niet slanker, strakker of fitter voelt? Terwijl je er wel alles voor doet en er ook genoeg voor moet laten? Dat je alles netjes volgt – en je je zelfs dikker voelt dan voorheen? Nou, dat heb ik nu. Maar het grappige is: de cijfers laten anders zien. Zowel op mijn buik als op mijn been kon er minder ‘huidplooi’ (lees: vet) gepakt worden en dat betekent simpelweg dat ik in vetpercentage omlaag ben gegaan, ondanks dat IK het persoonlijk niet zie op de foto’s of in de spiegel. En qua gevoel al helemaal niet: ik voel me serieus soms vetter dan toen ik startte. Bizar he? Dat noemen we nou met recht een flinke mindfuck. Ja, ook ik heb daar last van, maar dat betekent niet dat ik me daardoor laat tegenhouden o.i.d.: we gaan gewoon dooorrrrrrr. Doe je mee?

Fit voor de Feestdagen

Dat kan namelijk. Nou ja, je kan niet meedoen met mijn wedstrijdvoorbereiding, maar je kunt wel nog vóór de kerstdagen dichterbij jouw doel komen te staan en ook leuke ‘progress pics’ maken. Bijvoorbeeld van een verlaagd vetpercentage (whoop whoop) of een paar kilo er af (staat leuk hoor, in je strakke kerstjurkje!), van veel fitter en blijer in je lijf zitten tot een paar kilo er bij aan – want er zijn ook dames die juist heel graag op een gezonde manier wat willen aankomen. Welk doel jij ook hebt: ik wil je er graag bij helpen van 16 november tot aan kerst. Een 40-daags programma dus, waarin ik voor jou een voedingsplan en trainingsschema maak, en nog veel meer: check het even op deze pagina: “Fit voor de Feestdagen”. Ik heb er zin in! Want ja: anderen helpen is iets wat op mijn lijstje staat onder “dingen waar ik energie van krijg” 🙂 Spreek ik je maandag in een (online) intakegesprek?