Een appel is niet gezond en een pizza niet ongezond

Nu ik je aandacht met die titel heb, wil ik er graag nog 2 titels tegenaan gooien (ik kon niet kiezen, nee).

STOP MET LOSSE VOEDINGSMIDDELEN TE BESTEMPELEN ALS GEZOND/ONGEZOND, & GOED/SLECHT

&

STOP MET HET INRUILEN VAN HET ENE EXTREME VOOR HET ANDERE

Now that’s been said:

Wil jij éigenlijk zo clean mogelijk eten?
Maar heb je daarentegen juist vaak last van eetbuien en/of denk je een suikerverslaving te hebben? (bestaat fysiek gezien niet, maar dat is blogmateriaal voor een andere keer)
Logisch, if you ask me.

Hieronder een stuk waarin ik reageer op 1 van de dames in mijn platform/community Bossbabe in Shape, die aangaf als doel te hebben zo ‘clean’ mogelijk te eten (met zo min mogelijk ingrediënten) om gezond te zijn..
en daarbij van haar suikerverslaving af te willen komen en de eetbuien te stoppen.

Mijn reactie

“Ik wil graag even inhaken op je eerste doel, gezien het me altijd opvalt dat vrouwen die last hebben van eetbuien óók vaak als doel hebben zo clean mogelijk te willen eten.
Nu ben ik natuurlijk niet tegen – helemaal vóór, juist – volwaardige voeding en voldoende vitaminen, mineralen, vezels, vetten & eiwitten binnenkrijgen, maar ben ik niet zo’n voorstander van zo ‘clean’ mogelijk eten (zoals jij het omschrijft met zo min mogelijk ingrediënten).

Ik ben geen voorstander van losse voedingsmiddelen bestempelen als goed of slecht, gezond of ongezond. ALLES is immers alleen maar te definiëren wanneer het in een bepaalde context staat.
Van een koekje of pizza word je niet ongezond.
Van een appel of wortel word je niet gezond.
Het gaat om the bigger picture en het gehele plaatje.

Er gebeurt niets slechts of schadelijks in je lichaam wanneer je chocolade of een pizza eet. Of met behulp van pakjes en zakjes kookt (er is bijvoorbeeld niets mis met e-nummers, maar ook daar schrijf ik een andere keer wel over). 
Er gebeurt pas iets slechts of schadelijks in je lichaam (edit: kán iets gebeuren, hoeft nog niet eens) wanneer je op lange termijn, structureel, een tekort binnenkrijgt aan bepaalde essentiële voedingsstoffen (door bijv. nooit -voldoende- fruit en groente, essentiële vetten en eiwitten te eten)
EN/OF
structureel teveel calorieën (uit wélke voedingsmiddelen dan ook, ook al zou het uit ‘gezond’ eten zijn) binnenkrijgt en daardoor overgewicht creëert wat op zijn beurt zóu kunnen leiden tot gezondheidsproblemen.

En zoals ik al zei valt het me vaak op dat mensen die last hebben van eetbuien, ook vaak juist als doel hebben dat ze het liefst alleen maar ‘clean’ willen eten. (edit: of suikervrij, of paleo, of whatever)
Dat zijn 2 uitersten.
Alleen maar super ‘puur’ durven/willen eten = een extreme manier van omgaan met eten, maar eetbuien en daarmee alles naar binnen werken wat je tegenkomt, is ook een extreme manier van omgaan met eten.
Het ene extreme inruilen voor het andere (ook al zou dat een ‘beter’ uiterste zijn in jouw ogen) werkt averechts en houdt je juist in dezelfde cirkel.

Moderation en balance is key.

-> Een gezond voedingspatroon = een gezonde relatie met (ALLE) voeding zonder angst en extremen.
-> Een gezond voedingspatroon = voldoende macro- en micronutriënten binnenkrijgen die je nodig hebt, én genieten.
-> Een gezond voedingspatroon = niet obsessief bezig zijn met voeding en dus ook niet bang zijn voor voedingsmiddelen met iets meer ingrediënten, die niet per se slecht voor je zijn.

Als je het leuk vindt om te koken met verse ingrediënten be my guest! |
Maar als je het eigenlijk veel te veel gedoe vindt (en daardoor steeds afhaakt en terugvalt) maar doet omdat je het gevoel hebt dat het moet, stop er dan alsjeblieft mee.

Everything in moderation. Balans. Geen extremen.

Zo gebruik ik rustig pakjes en zakjes, maar maak ik ook wel eens als ik er zin in heb iets ‘from scratch’. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.
Zo eet ik voldoende fruit (min. 2), groente (min. 250 gr), vetten uit noten/avocado/oliën en gebruik ik een omega 3 supplement omdat we amper vette vis eten, kom ik praktisch dagelijks aan mijn eiwitten en let ik erop dat ik vaak volkoren producten gebruik i.v.m. de vezels.
En ook wel eens een dagje niet helemaal. Of soms eens helemaal niet. Tja. That’s life. (uiteraard ben ik hier scherper op wanneer ik een fysiek doel heb zoals afvallen).
EN.. eet ik gewoon brood, aardappelen, maak ik pasta met kant-en-klare pastasaus, drink ik regelmatig cola zero (edit: OMG aspertaam!?!?! ja. niks mis mee. wederom; schrijf ik wel eens over in een ander blog) en eet ik rustig een patatje oorlog, Mars ijsje of popcorn (zoet en zout mix, yum).

Ba-lans.

Ga ik full diet mode, bijvoorbeeld in m’n wedstrijdvoorbereiding 2 jaar geleden? Dan kan ik echt wel heel gedisciplineerd weken- of maandenlang doen wat nodig is en HEEL “clean” eten en me overal aan houden.
Echter is het niet voor niks dat de meeste bikinifitness atleten na hun wedstrijd binnen een paar weken/maanden soms wel 10 tot 15 kilo aankomen (grotendeels vocht, maar ook zeker vetmassa) omdat alle remmen losgaan en de balans compléét weg is.
En zie die dan nog maar weer eens terug te krijgen…. dit kan jaren duren.
Puur mentaal.
Mindset.

Ik wilde dit graag benoemd hebben, omdat ik je insteek hartstikke mooi vind (het voorbeeld voor je dochter, haar aan gezonde voeding laten wennen/mee laten opgroeien – awesome!) en denk dat dit daaraan bij kan dragen. Om haar niet te leren dat fruit GOED is en snoep SLECHT, maar dat alles draait om de context en hoeveelheid. Om de balans in dingen. 
Niet alleen kinderen maar mensen in het algemeen willen namelijk juist precies dat wat we niet mogen… en als we snoep/koek/chips/patat gaan labelen als ‘fout’, dan willen we het dés te meer.
Het mág. Je mag álles. Maar alles in balans met elkaar.”

Aanvulling hierop

Ik vind het awesome dat anno 2017 bij wijze van spreken de hele wereld bewust bezig is met wat ze in haar mond stopt (eten en drinken bedoel ik, you perv).

Ik vind het top dat we überhaupt denken aan voldoende groente en fruit binnenkrijgen. En andere voedingsstoffen. En meer willen weten.

Super, dat we kritisch zijn en niet meer klakkeloos alles aannemen (behalve hypes, complottheorieën, bangmakerij in sensatiegerichte documentaires en compleet onbetrouwbare bronnen op het internet en in bladen – maar goed, we kunnen niet alles hebben)

Maar we schieten weer, zoals altijd en in alles, compleet door naar de andere kant.

We moeten eens fucking chill gaan doen over dat hele voeding/gezondheidsgedoe en stoppen met kijken naar inimini details die veel te onbelangrijk zijn om daar je hele leven voor op z’n kop te zetten.

Look at the bigger fucking picture. Besef dat balans veel belangrijker is dan tijdelijk een extreme vorm aannemen (zoals géén suiker meer of álles puur natuur, wat ook beide nergens op slaat, maar ook dát is voor een andere keer).

Oké?

Oké.

Liefs,

Janne