Eyes on the prize. Eyes on the prize. Eyes on the prize. Terwijl ik nóg een hap neem van mijn softijs met karamelstukjes schieten er allerlei beelden door mijn hoofd heen. Hoe een ander er over 45 dagen met de prijs vandoor gaat bijvoorbeeld, hoe ik totaal niet gekwalificeerd word voor een B-wedstrijd en hoe ik tot de grote verliezers van de S.A.P. cup behoor. Hoe het groepje meiden dat “meedoet voor de fun” mij vol medelijden (maar ook deels met duivels vermaak) aankijken zo van “tja, wij hebben er tenminste nog plezier in gehad, jij wilde niets anders dan winnen”… Zucht. Ik schuif mijn ijs aan de kant en gelukkig eet iemand anders ‘m graag voor me op.

Ik heb een afwijking

Dit was de tweede keer in 4 weken tijd dat ik iets afwijk van mijn voedingsschema. De eerste keer was dat voor mijn broers verjaardag, omdat ik wilde bewijzen dat je prima een stukje taart in je ‘dieet’ (noem het hoe je wilt) kan plannen -en omdat ik daar zin in had- en de tweede keer was afgelopen zondag bij een teamuitje van mijn nieuwe locatie in de Pure Power Gym te Meppel. Ik wist immers vooraf niet wat we gingen eten – en ik wilde ook niet met mijn weegschaaltje aankomen. Ging me net iets te ver (of althans, ik heb me laten vertellen door anderen dat dat iets te ver ging). Terwijl ik eigenlijk vind dat ik het best had kunnen doen. I’m not weird, i’m limited edition. En ik heb mijn eyes on the prize.

Conclusie?

Patatjes (hoeveel? ja, weet ik ook niet precies), vis, kip, groente en colaatjes light. En een paar happen ijs na. Of het pastte in mijn macro’s? Ik denk zo goed als – ik had namelijk een hoge dag en ik at dit in plaats van mijn normale post-workout meal – welke bestaat uit 250 g zoete aardappel, 250 g groente en 100 g kip met 15 g kokosolie. Mijn tussendoortje had ik niet gehad (3 rijstwafels met pindakaas) doordat we druk waren met lasergamen (dat is láchen man) en mijn late night snack heb ik ook weggelaten, althans de zwarte chocolade. De kwark heb ik natuurlijk gewoon nog weggebunkerd voor het slapen gaan voor de eiwitjes. Maar ik heb mijn eten die avond dus niet gecheckt of gewogen en het puur op gevoel gedaan, en dat beviel me best even goed. Maandag heb ik een lage dag gehouden, wat extra cardio gedaan en nu ben ik weer back on track.

Totaal #nofilter enzo…

Progressie

En ja hoor, die blokjes komen zeker door. Goed, ik moet er mega voor aanspannen en nu ik dit typ op de late avond zijn ze al een stuk minder zichtbaar – maar ik ga in ieder geval zeker niet achteruit! Verder ben ik op foto 1 blij met mijn quads en op foto 4 met mijn bicep die ook eindelijk definitie toont. Nu mijn benen over het algemeen nog, en mijn schouders wat meer laten poppen… en het vetpercentage lager, lager en nog eens lager gaan krijgen.  *don’t try this at home* 

By the way: ik weeg alweer 55,2 kilo. Dat is weer mijn startgewicht en daar was ik net vanaf dacht ik – ik zat vrijdag ineens op 54,2. Maar f*ck it, het kan me niet schelen wat ik weeg, zolang mijn progressiefoto’s maar laten zien dat ik vooruit ga! Dat, en de huidplooimeting, maar die doe ik morgen pas weer bij Jeanet. Net als poseerles… want daar mag ik wel even mee aan de slag gaan moet ik zeggen. En oh ja, een bikini kopen. En schoenen. En sieraden… enzo. Hemeltje lief… nog maar 45 dagen! Whaaaaaaaa! Heeft iemand tips?